HPV – Τί είναι;

 

 

 

Ο HPV (Human papilloma virus, ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων) είναι ένας ιός που μολύνει το δέρμα και τις βλεννογόνους μεμβράνες των ανθρώπων και ορισμένων ζώων. Υπάρχουν πάρα πολλοί τύποι του ιού και δεν προκαλούν όλοι τα ίδια συμπτώματα. Μέχρι τώρα, έχουν ταυτοποιηθεί περίπου 190 υπότυποι του ιού, οι 40 εκ των οποίων είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενοι.

 

 

 

Από τους σεξουαλικά μεταδιδόμενους υπότυπους των ιών, κάποιες μορφές (οι τύποι 6, 11, 40, 42, 43, 44, 55, 61, 70, 72, 81, 83, 84, 89) μπορεί να προκαλέσουν οξυτενή κονδυλώματα που εντοπίζονται συνήθως, στο αιδοίο, στην περιγεννητική χώρα και στον πρωκτό. Οι τύποι 6 και 11 είναι υπεύθυνοι για το 91% των οξυτενών κονδυλωμάτων. Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι ορατά με το μάτι, γι’ αυτό και θορυβούν πολύ τις ασθενείς, αλλά, δεν παρουσιάζουν κίνδυνο καρκινικής εξαλλαγής.

 

 

 

Υπάρχουν άλλοι οροτύποι του HPV (16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 53, 56, 58, 59, 66, 68, 70, 73, 82, 85), οι οποίοι δεν προκαλούν εμφανείς βλαβές, αλλά, έχουν την τάση να οδηγούν σε προκαρκινικές αλλοιώσεις, όπως η ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία τραχήλου (CIN), η ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του αιδοίου (VIN) και η ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του πρωκτού (AIN). Αυτές οι προκαρκινικές καταστάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε λοίμωξη απο υψηλής επικινδυνότητας ορότυπους του HPV.

 

 

 

Η διάγνωση της λοίμωξης από HPV γίνεται με τη βοήθεια της κολποσκόπησης, της εξέτασης του τραχηλικού επιχρίσματος και του τέστ Παπανικολάου.

 

 

 

Τα οξυτενή κονδυλώματα, εφόσον διαγνωσθούν, αντιμετωπίζονται με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την έκταση και τη βαρύτητα της νόσου.

 

 

 

Για τη θεραπεία τους, υπάρχουν φαρμακευτικές μέθοδοι, που εφαρμόζονται είτε από την ίδια την ασθενή, είτε από τον γυναικολόγο τοπικά στις βλάβες, με διαφορετικά ποσοστά υποτροπής ανά περίπτωση.

 

 

 

Τελευταία, έχει επικρατήσει η μηχανική αφαίρεση των κονδυλωμάτων, με τη βοήθεια της ηλεκτροδιαθερμίας (laser), της κρυοπηξίας ή της αφαίρεσης με λαβίδα βιοψίας ή leep. Η μηχανική αφαίρεση των κονδυλωμάτων παρουσιάζει μικρότερα ποσοστά υποτροπής.

 

 

 

Όσον αφορά στις πιθανές προκαρκινικές αλλοιώσεις που προκαλούνται από τη λοίμωξη από HPV, ανάλογα με τη σταδιοποίηση της βλάβης, υπάρχει και η αντίστοιχη αντιμετώπιση.